ഓർമ്മയുടെ ചെപ്പിൽ നിന്ന്
അടർന്നു വീഴുന്നു വേദനയുടെ –
മുത്തുകൾ
ദുരിത ശൈശവം പിച്ചവെയ്ക്കുന്നു
ഇറങ്ങി വന്നിട്ടില്ല കഷ്ടപ്പാടുകളിൽ
ഇന്നുവരെ
ഒരു ദൈവവും
മുൾവലയിൽ കുടുങ്ങിയ
മുയലിനെപ്പോലെ പിടയുന്നു ഹൃദയം
മർദ്ദിത ജനതയുടെ ആത്മ സ്പന്ദനം –
പോലെ
ചെന്തീ ജാലം പോലെ
കാറ്റിലുയർന്നുപറക്കുന്നു ഒരു കൊടി
– രാജു കാഞ്ഞിരങ്ങാട്