സന്ധ്യനേരത്തിറയത്തങ്ങിരുന്നു ഞാന്
പൊന്തുന്ന താരകളേ നോക്കിയങ്ങനെ
ചിന്തിച്ചൊരു മാത്ര, യപ്പോള് മനസ്സിലീ-
യന്തമില്ലാത്ത വിഹായസ്സു തേടി ഞാന്
പൊന്തിപ്പറന്നു പാറുന്നുവോ ശൂന്യത-
യിങ്കലൊരുപാടു നോവുമാത്മാവുകള്
നീലവാനില്ത്തെളിയുന്ന മിന്നായങ്ങള്
കേവലം പ്രാണത്തുടിപ്പുകളാകുമോ
മോക്ഷനദിയുടെ തീരത്തു ശാശ്വത
മോക്ഷവും തേടിയലയുന്നതാകുമോ
എങ്ങു പോയ് ദേഹമൊഴിഞ്ഞൊരു ദേഹികള്
പിന്നെയും പിന്നെയും ജന്മമെടുത്തുവോ
നിശ്ശബ്ദതയിലീവിണ്ണില് ശ്രവിപ്പതീ
നിശ്ശബ്ദമാം ജീവതാളമോ, ഗീതമോ
എന്നുടെ മുന് ഗാമികള് പോയ പാതയി-
ലെന്നെയുമാരോ വിളിക്കുന്നു മെല്ലവേ
അങ്ങു ദൂരെ പ്രകാശിക്കുന്നൊരു തീര-
മങ്ങു ചെന്നേവരും സംഗമിച്ചീടുമോ